Jeżeli proza
to bardziej poetycka
z nutką filozofii i domieszką faktu
metafora przechodzi do historii
tradycja jako projekcja seksu
bawi wzdryga i nęci
zalezy przeciez od smaku
w granicach preferencji
przy tym muzyka
odtwarzana w myślach
słowo bezdźwięczne
będzie bez wyrazu
jeśli zwycięstwo to na zmianę z klęską
tajemnice raz święte
raz obleśne a raz zaniechane
autor z dygresją gorącą i zimną
wpisaną w porzekadła
pozwoli uniknąć konsekwencji żalu
skończy się na rojeniach
o logice abstrakcji czystości słowa
konkluzji realnej
często wydumanej