*

nie nauczyłeś mnie

jak żyć nie żyjąc

nie zostawiłeś nowej frazy

odszedłeś w półmroku

a ja zgubiłam drogę

błąkając się w tłumie

spietrzonych przeciwieństw

byłam owadem

zwabionym nadzieją

przyjaznej dłoni

hieny gasiły świece

na grobie

a ja mogłam tylko

powiedzieć przepraszam

i dziękuję

tak jak to robi

ofiara w rachunku sumienia

zostać chimerą i

zamknąć oczy