Biel

rozpływa się w bieli
tworzy jej poświatę
fałszuje obraz

jest cierpliwa
podnosi z kolan
by upadkiem podkreślić rozpacz

jest języczkiem uwagi
sufitem po którym chadza
lewitujący cień

mgłą w lustrach rzeczy
zabawną kałużą
purpurą a nawet pieśnią

to tylko biel mówisz
i śmiejesz się przez sen
grymasem ognia