*

znasz taki głód
którego nie zaspokoi
żadne słowo

a tyle głodnych oczu
pożera od rana twoje niebo
pokłóte iglicą gotyku

znasz taki dół
dla którego poeci porzucają światło
i czysty oddech

wylewają żółć i zmieniają kolory
stosując tajniki  translokacji
i kamuflażu

znasz ten smak nie gorzki nie słony
smak niepamięci którą ponieśli
tragarze śmiechu