*

nie muszę wiedzieć
co jest za nieuchronnym
gdzie kończą się mapy wycieczek
a wskazówki zegara opadają
na tarczy uśmiechów

wychodzimy ze skorupki
zdziecinniali
nie obchodzi nas niepokój
rojenia i uniki
są kanwą historii błazeństw

między nami kamieniami
toczy się gra o nieświadome
bez skargi i krzyku
podchodzi do gardła
wystarczy nacisnąć przycisk
z symbolem koniec i znikać