mówią
wygodnego nie płoszyć
niewygodne omijać
mówią
o tym co dawno
zamknięto w niepamięć
dziś
unieważniam przyszłość
wpisaną we wzory pokoleń
w supeł związuję
rzeki pokryte
milczeniem utonięć
i to że syn wuja
powiesił się w piwnicy
bez wścibskich gapiów
zostawił gitarę
syna i prośbę
o kadysz
mówią
małe aniołki są od
małych spraw
od baśni
w których byłam
sobą
unieważniam przyszłość
od teraz